2011, ഏപ്രിൽ 20, ബുധനാഴ്‌ച

വിര്‍ച്യുല്‍ ഫ്രെണ്ട്




നഷ്ടബോധങ്ങളില്‍ നീ വന്നു നിറയുമ്പോള്‍ 
നാട്ടുവഴിയിലും , ആല്‍മര ചോട്ടിലും  
നിനക്ക്  സൂക്ഷിചോരാ  ചെമ്മണി മഞ്ചാടി മുത്തുകള്‍ 
ഇന്നുമെന്‍  മടിശീലയില്‍ കിലുങ്ങുന്നു. 
ആത്മമിത്രമേ നിന്നില്‍ നിന്നെത്ര ഞാന്‍ അകലെ 
ഓര്‍മ വീണുടയുമീ   സായന്ദനതിലും ഏറെ 
നേരം വൃഥാ ഓര്‍ത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍ 

ആള്‍തിരക്കില്‍ ഞാന്‍ അന്ന്യനാക്കപ്പെടും
ഓരോ ദിനങ്ങളും ഓര്‍മ്മപ്പെടുതുന്നിതാ 
"കൂട്ട് കൂടി ചീത്ത യാകുമെന്ന"ച്ചന്റെ 
വാക്കിനെ സ്നേഹിച്ച ഓമന  പുത്രനെ 
 'കൂട്ട്' മുറിവാക്കുകളില്‍ തൃപ്തി തേടുമ്പോഴും 
ഓര്‍മ്മകള്‍ ചിപ്പുകള്‍ കയ്യടക്കുംപോഴും 
കോണ്‍ക്രീറ്റ് കെട്ടിടക്കാടുകള്‍ തോറും
 തേടിഞാന്‍ നിന്നെ  എന്‍ സങ്കല്‍പ്പമിത്രമേ, 

 വായനശാല തന്‍ ഇളകുന്ന  
പഴയോരാബഞ്ചില്‍   ഞാന്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു 
ഓര്‍മ വീണുടയുമീ   സായന്ദനതിലും
‍നീ വന്നു എന്നില്‍   നിറയുന്നതും കാത്ത് .

5 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. നന്ദി അനുരാഗ്. ബന്ധങ്ങളിലെ ഞാന്‍ കണ്ട അനുഭവിച്ച അകലങ്ങള്‍ ഒക്കെ ആണ് എന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് എഴുതാന്‍ പ്രേരിപ്പിച്ചത്

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. കവിത ഇഷ്ടായി... മഞ്ഞ അക്ഷരങ്ങള്‍ വായിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നുന്നു... ഒരുപക്ഷെ എന്‍റെ മാത്രം കുഴപ്പം ആവാം...

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  3. ലിപി, അഭിപ്രായത്തിനും നിദ്ദേശത്തിനും നന്ദി. താങ്കളുടെ നിര്‍ദ്ദേശ പ്രകാരം അക്ഷരങ്ങളുടെ നിറം മാറ്റിയിട്ടുണ്ട്. തുടര്‍ന്നും പ്രോത്സാഹനം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  4. കവിതയുടെ പുതിയ ലോകം തേടി ഇറങ്ങിയിരിക്കുവാ അല്ലേ?.... ആശംസകള്‍...

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ